Kızıl tilkiler ülkemizin hemen hemen her bölgesinde görülmektedir. Özellikle ormanlarda, kırlarda, tarlalarda yaşamayı tercih eder. Yuvalarını ormanda ağaç kovuklarında ve yerde kurarlar. Kuşlar, tavuksular, tavşanlar, böcekler, balıklar ile beslenebilirler.
Yalnız yaşayan hayvanlardır. Kurtlar gibi sürü halinde hareket edip avlanmak yerine tek başlarına işlerini görmeyi yeğlerler.

Türkiye’nin kuzey ormanlarına özgüdür. Boyları genellikle bir ila bir buçuk metre arasında değişir. Boz ayıların Türkiye’deki en büyük etobur hayvan olduğu düşünülüyor. Hayvancılıkla uğraşan sakinleri özellikle endişelendiriyorlar zira koyun ve inekle beslenmeye yatkınlar.
Türkiye’deki 33 milli parkın 15’inde boz ayı mevcut. Türkiye’de yaşayan vahşi hayvanlar arasındalar.

Yaprak, ot, kök ve yumru, odun kabuk, tahıl ve sapları, tohum, meyve ile beslenirler.
Görme duyuları çok gelişmiştir.
Ülkemizde de Anadolu alageyiği adı verilen bir türü bulunan, erkeklerinin boynuzu uçlarda çatallı, postları benekli bir geyiktir.
Genellikle dağ eteklerinde ve çam ormanlarında barınırlar. İyi birer tırmanıcı olmadıkları için orman hayatı onlar için daha elverişlidir.

Türkiye’nin ulusal hayvanı olan bu korkunç etoburlar ülke genelinde bulunabiliyor ve ikinci büyük kurt türü olarak biliniyor. Köpek ailesinin bu en büyük üyeleri 79 ila 98 kilo ağırlığındalar. Çoğunlukla sürü içinde hareket ederler.
Bu etoburlar geyik ve manda gibi yaban hayvanlarının yanı sıra sığır, koyun gibi diğer evcil hayvanlardan oluşan bir beslenmeye sahipler. Bozkurt doğada genellikle altı ila sekiz yıl yaşarlar.

Anadolu’nun hemen hemen her yerinde görülebilen bu zıp zıp dostumuz Avrupa’daki en iri yabani tavşan türlerinden biridir. Kısa mesafelerde inanılmaz hızlı koşabilir. Kocaman kulaklarıyla onları fark etmemek mümkün değildir. Atletik yapıları sayesinde saatte 60 kilometre hızla koşabilirler. Çok iyi koku, işitme ve görme duyusuna sahiptirler.

Oklu kirpiler, şehirde gördüğümüz kirpilerden farklı olarak daha büyük bir gövdeye, daha uzun dikenlere, daha farklı renklere sahip kirpilerdir. Bu canlılar ülkemizin özellikle güneyinde ve Marmara bölgesinin bir bölümünde yaşamakta. Sanılanın aksine oklu kirpiler oklarını fırlatmazlar, tehdit algıladıkları zaman oklarını kabartıp birbirine vurarak ses çıkarırlar.

Zarif ve alımlı gövdesi, çevikliği, güzel gözleri ve yüksek hızıyla tanınan ceylanın oldukça geniş bir yaşama alanı vardır. Ceylan bir antilop türüdür.
Boynuzları yay biçiminde, gözleri iridir. Rengi toprak rengine benzer. İnce ve güzel görünüşlü , çevik bir hayvandır. 10 yıl kadar yaşarlar.
Ülkemizde Şanlıurfa, Mardin ve Hatay da görülmektedir.
Erkek ceylanları, dişi ceylanlardan ayıran en büyük özellik erkeklerin boynuzlu olmasıdır.

Toroslar ve Karadeniz dağlarında bulunan oldukça ürkek tabiatlı bir hayvandır.
Aynı familyadan olan Çengelboynuzlu Dağkeçisi gibi korumaya alınmıştır.
Doğu Karadeniz dağlarında Kaçkarlar’daki popülasyonu alınan önlemler neticesinde arttırılmış ve tekrar doğaya bırakılmıştır.

Step vaşağı olarak da bilinen bu güzel canlı görünüş itibariyle küçük bir aslanı andırsa da vaşak gibi püsküllü kulakları ve gözünden burnuna inen siyah çizgileriyle Anadolu’nun en sevimli yırtıcı kedilerinden biri. Kendinin 2 3 katı büyüklükte avları avlayabilen karakulaklar güçlü arka bacakları sayesinde 4 5 metreye kadar zıplayarak uçan avını havada yakalayabiliyor.

Belgesellerden izlemeye alışık olduğumuz sırtlanların ülkemizde yaşayan bir türü olduğunu biliyor muydunuz? Hem de görmesi en zor türünün.
Çizgili sırtlanlar Güneydoğu Anadolu bölgesinde ıssız, kayalık derin vadilerde yaşıyor. Anadolu’nun en nadir canlılarından olan çizgili sırtlanlar en çok araba çarpması yüzünden ölüyor.

Anadolu yaban koyunu, asil duruşu ve ihtişamlı bir güzelliği vardır. Konya Bozdağ’da koruma altında olan, Karaman ve Nallıhan’da doğal yaşamda görülebilir.
Yaban koyunu hayvanının dünyadaki modern koyunların atası olduğu düşünülmekte. Bu cins yalnızca doğal ortamlarında yaşayabiliyor; Kafkaslar, Anadolu, Irak, İran ve Ermenistan’da görülüyorlar.

Ülkemizin hemen hemen her bölgesinde görülebilen gelinciklerin, sırtları kızıl kahverengi, karın bölgeleri ise beyaza yakın açık renkli tüylere sahiptirler. Çalılık ve ormanlık alanlarda yaşarlar.
Çok hızlı hareket eden canlılardır. Hareketleri o kadar atik ve akıcıdır ki, gelinciğin bulunduğu alanı dikkatle gözleyen bir kimse bile gelinciğin hareket ettiğini güçlükle fark edecektir.
İyi tırmanıcı ve yüzücüdürler.

Köpeğe benzeyen ancak leş yiyen yırtıcılardır. Köpeklerden pek çok açıdan farklı olan çakalların en temel özelliği asla evcilleştirilemeyecek olmalarıdır. Çakallar, kırlık yerlerde yaşayan gececi hayvanlardır; gündüzleri genellikle çalılıkların ağaçlıkların arasına gizlenir, alacakaranlıkta avlanmaya çıkarlar. Bazen yalnız, bazen çiftler ya da sürüler halinde yaşar.